IJstijd in de schouder, wat is de oorzaak en hoe komt u ervan af.
Wat u moet weten over een frozen shoulder
De medische wetenschap kent veel verschillende theorieën om de ontwikkeling van een frozen shoulder te verklaren. Geen van hen is onbetwistbaar. Men weet wat het typische verloop van schouderstijfheid is en wat er rond het schoudergewricht gebeurt. Over de oorzaken tast men echter nog steeds in het duister. Tot overmaat van ramp zijn noch röntgenfoto’s, noch echografieën bijzonder nuttig bij het zoeken naar aanwijzingen.
Primaire versus secundaire vorm
Dit geldt in ieder geval voor de primaire (idiopathische) vorm van frozen shoulder, die artsen en schouderspecialisten capsulitis noemen. De oorzaak van de ziekte is voor de getroffene vaak niet herkenbaar, een externe oorzaak van de toenemende schouderpijn en beperkte schoudermobiliteit kan niet worden vastgesteld. Als dit het geval is, is het meestal te wijten aan een verkeerde beweging of een val. Pas later merken de meeste mensen dat ze hun schouder slechts in beperkte mate kunnen bewegen en dat veel dagelijkse activiteiten niet meer mogelijk zijn.
Secundaire capsulitis komt minder vaak voor dan de primaire vorm. In deze gevallen wordt Frozen Shoulder beschouwd als een gevolg van een andere schouderziekte of letsel, zoals een kalkschouder, impingementsyndroom of schouderartrose. Ongevallen, infecties, een lange immobilisatie van de schouder of complicaties na een operatie kunnen ook achter de veranderingen in het schouderkapsel zitten.
De drie typische fasen van schouderstijfheid
Fase 1: Bevriezing
In de deze fase neemt het bewegingsbereik in het schoudergewricht steeds verder af. Het belangrijkste symptoom is echter niet de beperking van de beweging, maar de pijn. Dit gebeurt meestal plotseling en met bepaalde bewegingen. Misschien heeft u ook last van uw schouder als u uw portemonnee uit uw achterzak of iets van een hoge plank wilt halen. Meestal neemt de schouderpijn in deze eerste fase snel toe, treedt op in rust en vooral ’s nachts.
Fase 2: Bevroren
In dit stadium zijn de symptomen van Frozen Shoulder volledig ontwikkeld. Terwijl de pijn geleidelijk afneemt, “bevriest” de schouder uiteindelijk tijdens deze fase. Bepaalde bewegingen, zoals tillen en om de arm heen draaien, zijn niet meer mogelijk. Alle dagelijkse bewegingen van de arm op of boven schouderhoogte worden geblokkeerd door bewegingsbeperkingen.
Fase 3: Ontdooien
In de derde fase verdwijnt de verstijving geleidelijk en het gewricht krijgt in het beste geval zijn volledige bewegingsbereik terug. De duur van de afzonderlijke fases is niet precies te voorspellen – soms duurt het een paar maanden, soms gaan er in het derde stadium meerdere jaren overheen. De gemiddelde duur door zelfgenezend vermogen in alle 3 de fasen is 2,5 jaar.
Aan de andere kant kunnen de goede prognose en de neiging tot zelfgenezing misleidend zijn. Er zijn studies waarin patiënten klagen over restverschijnselen. In deze gevallen kunnen aandoeningen veroorzaakt door het schouder-armsyndroom tot tien jaar aanhouden en resulteren in gecompliceerde nabehandelingen.
Er zijn goede redenen om een frozen shoulder niet zomaar te accepteren en hulpeloos af te wachten. U kunt er zelf voor zorgen dat u niet onnodig lijdt, sneller in de ontdooifase komt en een volledig beweegbare schouder krijgt.
Onze behandeling van de frozen shoulder
De Pijnvrij Methode
Hoe kunt u de mobiliteit van uw schouder verbeteren en uw schouderpijn duurzaam verlichten? De pijnspecialisten van Liebscher & Bracht hebben een antwoord gevonden dat geen medicatie, chirurgie of bijwerkingen vereist. Nu kunt u precies te weten komen hoe dit werkt en wat onze therapie u te bieden heeft. De drie componenten van onze behandeling zijn:
1. Osteopressuur volgens Liebscher & Bracht
Als u momenteel pijn heeft, raden wij u aan om contact op te nemen. Tijdens het eerste onderzoek of de behandeling kunnen wij vaststellen of uw schouderpijn wordt veroorzaakt door spier-fasciale spanningen en, indien nodig, onmiddellijk beginnen met osteopressuur, onze acute therapie.
De osteopressuur is speciaal ontwikkeld om spier-fasciale spanningen te verminderen en pijn te verlichten in een verrassend korte tijd. Osteopressuur maakt gebruik van interstitiële receptoren. Wij drukken op deze receptoren in het periost van buitenaf. Op deze manier worden hersenprogramma’s die een overmatige spierspanning veroorzaken, gereset. Het lichaam reageert onmiddellijk: de overmatige spanningen worden aanzienlijk verminderd, zodat ook uw schouderpijn en stijfheid in uw schouder merkbaar afnemen. Een eerste stap in de richting van meer mobiliteit is gezet.
2. Pijnvrij oefeningen
Beweging creëert schoudermobiliteit! U moet daarom consequent een evenwicht creëren tussen eenzijdige bewegingspatronen en het benutten van alle mogelijke gewrichtshoeken van uw schouder. Op deze manier kunt u de echte triggers van uw frozen shoulder op de lange termijn elimineren en artrose van het schoudergewricht effectief voorkomen.
Hoe meer je op deze manier je schouder ontlast, hoe sneller hij zijn stijfheid verliest. De stofwisseling in het gewricht en de slijmbeurs komt weer op gang, het kapsel wordt beter van bloed voorzien en uw ontstoken bindweefsel kan zich regenereren.
Spieren en fasciën blijven tot het einde van uw leven trainbaar – u moet gewoon weten hoe.
3. Fascia-rol massage
Fascia-rol massages bieden u de optimale aanvulling op onze therapie. Hiermee kunt u de stofwisseling van fascia en intercellulaire ruimte weer op gang brengen, verklevingen losmaken en spanningen in de bovenarm, schouder en nek verminderen. Het principe hierachter is heel eenvoudig: je verplaatst metabole producten die niet meer nodig zijn, die dan sneller kunnen worden weggevoerd. Op deze manier stimuleert u actief reparatieprocessen. Daarnaast stimuleert u de cilia op de fibroblasten die de verkleving van de fascia tegengaat.
Conventionele behandelingen van een frozen shoulder
Bijna alle gangbare opvattingen over de behandeling concentreren zich op het verlichten van de symptomen en brengen hoogstens een verbetering op korte termijn. Er zijn nauwelijks therapeutische middelen die het verloop van de ziekte verkorten of de schouderstijfheid doen verdwijnen. Hoewel er nieuwe producten op de medische markt zijn gekomen, is de doeltreffendheid ervan zeer duur of controversieel.
1. Pijnstillers en cortisone injecties
Veel artsen schrijven ontstekingsremmers voor om de pijn in de eerste fase te verlichten. Cortisone wordt ook toegepast. Dit wordt meestal intra-articulair geïnjecteerd rechtstreeks in het gewrichtsslijmvlies. Hierdoor kan de pijn snel afnemen en wordt een verbetering van de mobiliteit bereikt. Er is maar één addertje onder het gras, want de klachten komen in een even sterke vorm terug zodra de behandeling met cortisone wordt stopgezet. Zo snel als cortisone helpt, verliest het ook zijn effect. Na maximaal zes weken is de “magie” voorbij en is de volgende injectie in het gewrichtsslijmvlies aan de orde.
We zijn niet verbaasd over deze bevinding. Omdat pijnstillers en steroïden alleen de symptomen van een frozen shoulder bestrijden, kunnen ze het verloop van de ziekte niet verkorten. Hoewel ze de alarmpijn van het lichaam onderdrukken, veranderen ze niet de myofasciale overspanningen die je schouder stijf maken.
2. Passieve mobilisatie van het schoudergewricht
Voor de diagnose van frozen shoulder werd decennialang gebruik gemaakt van zogenaamde anesthesiemobilisatie.
Tijdens deze behandeling strekte de arts de stijve schouder van zijn patiënt enkele minuten naar voren, opzij en in rotatie. Deze methode wordt nu als achterhaald beschouwd.
Toch blijft passief rekken van het schoudergewricht een rol spelen in de conventionele fysiotherapie. Vanuit ons gezichtspunt zijn alle methoden die gericht zijn op een passieve of geforceerde uitrekking van het gewrichtskapsel verkeerd. Overmatige spierspanning kan alleen worden verminderd als u nieuwe bewegingsprogramma’s traint en spieren en fasciën consequent oprekt – actief, niet passief!
3. Operaties
Wanneer conservatieve therapie niet succesvol is geweest of de symptomen toenemen wordt arthroscopische chirurgie aanbevolen. Dit is een procedure waarbij de chirurg het stijve schouderkapsel van het bot losmaakt en in de lengte doorsnijdt. Studies hebben een positief effect op korte en middellange termijn aangetoond. Echter, de meeste schouderoperaties leveren niets op.
Uw klachten verdwijnen niet door de operatie, maar ondanks de operatie!
De anesthesie vermindert de overspanning rond uw schoudergewricht voor een korte tijd, omdat de hele musculatuur in dit gebied verslapt. De oorzaak van uw schouderstijfheid wordt zo voor een bepaalde tijd geëlimineerd. De verkortingen en overspanningen zullen echter zeer waarschijnlijk terugkomen als u uw eenzijdige bewegingspatroon niet compenseert. Om deze reden beschouwen wij de meeste schouderoperaties als volledig ineffectief.